در آرزوی پزشک شدن

خب راستش نمیدونم چرا اما امسال خیلی خیلی زیاد به سمت ادبیات و اشعار زیبای شاعران خودمون کشیده شدم(حتی یه دفتر برای نوشتن شعرایی که ازشون خوشم اومده کنار گذاشتم) ولی واقعا تو دنیا تک هستن

حالا به جز شاعرای ایران کهن از شاعرای معاصر پیرو مکتب استاد هوشنگ ابتهاج شدم

در کل ادبیات خیلی قشنگه اینو امسال درکش کردم،با روح و جان کتابشو بخونید تا شاید فرجی شد و هشتاد نود درصد زدید تو کنکور

گفتم حالا که حرف شعر شد این پست رو با یه شعر تموم کنم

روزگاریست در این کوچه گرفتار توام

باخبر باش که در حسرت دیدار توام

گفته بودی که طبیب دل هر بیماری

پس طبیب دل من باش که بیمار توام

اینجا برای کسانی است که هدف دارند

من یک پشت کنکوری هستم که اولین کنکورم سال ۹۷ بود

و امسال سومین و آخرین کنکورم خواهد بود

نمیدونم ولی یه حسی بهم میگه امسال حتما میشه

هدفم از ساخت این وبلاگ این بود که بتونم یه سری از اتفاقاتی که در طول سال کنکورم برام میوفته رو به اشتراک بزارم

شاید براتون سوال باشه که میون این همه اپ های اجتماعی مثل اینستاگرام و اینا چرا وبلاگ؟؟؟

جوابش خیلی سادس،من از سیزده سالگی هر سال بیستا وبلاگ می ساختمو مینوشتم به همین دلیل حس وبلاگ نویسی رو خیلی دوست دارم 

دلیل بعدیشم اینه که هربار برای زیادشدن انگیزم امسال تو وبلاگ های دانشجو های پزشکی سرک میکشیدم و نوشته هاشون رو میخوندم

پس امیدوارم این وبلاگ هم برای کسانی که کنکور و اهداف بلندپروازانه ای دارند مفید باشه و بهشون انرژی بده

موفق باشیم

خب خب خب

چ خبرا؟؟؟؟ حالتون خوبه؟؟ منم بد نیستم

بعد از یه سری مشکلات که خداروشکر زوووود تموم شد در حال سروکله زدن با خودمم

اخه همه چیز که همیشه اوکی نیست،منم از برنامم یه هفته ای تقریبا عقب افتادم

قرار بود نزدیکای خرداد تموم شم اما با این وضع شاید یه هفته تا ده روز بهش اضافه بشه

همش میگم مهم نیست خوبه اما امسال حس میکنم یه ذره سست شدم دلیلشم شاید خستگی باشه

البته خدایی نکرده انرژیتون نیوفته ، خب آدما که کامل نیستن ربات هم نیستن ، اما قدرت تغییر دارن،قدرت تصمیم گیری دارن(حالا بماند که هزار و یک توانایی دیگه هم دارن)

منم تصمیم گرفتم یه ذره بیشتر به خودم سخت بگیرم تا از این تنبلی در بیام

شاید یه ذره اینجا هم فعالیتم کم بشه(مثلا هفته ای یه بار پست بذارم یا بیشتر)

همه ی ما میدونیم زندگی جای جنگه، پس اگه تو یا من نجنگیم براش یکی دیگه میجنگه و جای منو تو رو به دست میاره

پس بیا وسط راه جا نزنیم، پر انرژی بمونیم و مصمم باشیم برای رسیدن به هدف

به قول شیخ سعدی شیرازی

ای که دستت میرسد کاری بکن/پیش از آن کاز تو نیاید هیچ کار

گنج خواهی،در طلب رنجی ببر/خرمنی می بایدت،تخمی بکار

همه چیز دست خودمونه باید مواظب آیندمون باشیم

Donya - Jaye Hamegi Khali

پ.ن:این لینک در واقع لینک یه آهنگ حال خوب کنه که من هر روز صبح گوش میدم تا حالم خوب شه شما هم اگه حس کردید به حال خوب نیاز دارید دانلودش کنید☺

معمولا تو رشته ما با یه پنجاه یا شصت درصد میشه نسخه ریاضیو پیچید اما همین شصت درصدم داستانی داره برای خودش

درست حدس زدید این پست درباره درس شیرین ریاضیه

حالا عنوان چرا دیو سپیده؟؟؟خب ریاضی برای اکثر کنکوریا دیو بزرگیه و چون من زیاد باهاش مشکلی ندارم اون سپید رو اضافه کردم،به این دلیل که دیو سفید زیاد ترسناک نیستشایدم چون الان اولای بهمنه و همه جا سپیده و برفی، منم که دارم ریاضی میخونم ،تصمیم گرفتم این ریاضی همراه با برف رو تبدیل کنم به دیو سپید(دیگه انتخاب با خودتون، این عنوان ایهامه پایانش بازه)

بگذریم، واقعا من ریاضیم خوبه ولی تا زمانی که برای تست هاش وقت بذارم.یعنی به نظر من مهمترین بخش یادگیری ریاضی زدن تسته.اگه صد بار درسنامه رو بخونی نمیتونی باهاش یک تست هم جواب بدی ولی اگه صد تا تست بزنی میتونی سر جلسه به سرعت ریاضی رو تموم کنی(دارم تجربه دو کنکور قبلمو بهتون انتقال میدم) 

مثلا پارسال مشکلم این بود که تقریبا برای بیشتر فصل هاش پنجاه تا تست هم نزدم

و نتیجه ی کارمم یه رنگی شد

و خب امسال نمیذارم تکرار بشه. بابام همیشه بهم میگفت هرکسی ریاضی رو خوب بلد باشه توی بقیه درسها هم موفق میشه منم همش تو دلم میگفتم نه بابا اینجوری نیست و اینا

تا اینکه اولین بار کنکور دادم دیدم راست میگه حق با بابام بود

پس لطفا و حتما ریاضی عزیز رو حداقل این چند ماه با چشم برادرانه بهش نگاه کنید 

شاید شما هم رستگار شوید

امیدوارم موفق باشیم

پ.ن: تو ریاضی هم دست از سر ادبیات بر نمیداریم

مدت زمان: 59 ثانیه

سلام به همه چ خبرا؟؟؟

دلم برای وبلاگ تنگ شده بود گفتم بیام یه سلامی بکنم

این هفته ها خیلی امیدوارم برای رسیدن به آرزو هام، نمیدونم حکمتش چیه اما واقعا حس میکنم آخر داستان رو نوک قله ام

از ریاضیم غافل نشیم که یه حس خوب ساخته برام(البته به کمک استاد منتظری)واقعا کولاک کرده ایشون. مثلا الان تست های مثلثات رو رو هوا میزنم

کلا فقط کافیه چهار ماه از حاشیه ها دور شم تا به دانشگاه تهران برسم.فقط مشکل حاشیه هان

ممکنه این چهار ماه تا روز کنکور اینترنتم کلا کنار بذارم(البته ممکنه یعنی نود درصد)

پس اگه دیدین که وبلاگ بی خبره دلیلش اینه ،شایدم روزای اول سال جدید(پیشاپیش مبارک)یه سری زدم

در کل تویی که داری اینو میخونی بدون که هرچی رو از ته ته دلت از اعماق وجودت بخوای بهش میرسی حتی اگه اون چیز غیر ممکن باشه فقط قدم قدم و پیوسته.

امیدوارم که موفق باشیم(هر کسی که تلاش میکنه)

به خودت باور داشته باش

سلام سلام سلام خوبین؟؟ خوشین؟؟ سلامتین؟؟

امیدوارم این چند هفته ای که نبودم به کامتون بوده باشه و خلاصه کولاک کرده باشین

خب دیگه به ثانیه های پایانی سال 98 رسیدیم(البته هنوز 12 ساعت مونده برای سال تحویل)

به نظرم کلا امسال سال خوبی نبود به طور کلی،خدا کنه سال 99 یه سال خیلی خوب برای همه مخصوصا کتکوریا باشه و بترن

منم تو این چند هفته همچین بگی نگی مثل ماه قبل خوندم و رشدی نداشتم،دقیقا روی یه خط صاف.

تا شنبه هم قرار نیس دیگه درس بخونم میخوام یکم به خودم استراحت بدم و باز از شنبه که 102 روز تا کنکور میمونه مثل ماشین بدون خستگی درس بخونم

تا الان ریاضی دو سوم رو خوندم زیست هنوز تقریبا نصفه(خیلی تقریبا)فیزیک هم که همون نصف رو خوندم ولی فکر کنم چند موردو فراموش کردم شیمی هم فقط سال دوم رو تموم کردم(خوبه بدک نیس به طور کلی درس های اختصاصیم)

عمومیا روی هم یک سومش رو هم هنوز نخوندم و عقب ترم نسبت به اختصاصیا

آزمون هم که فعلا نمیرم تا دوران جمعبندی

واسه استراحت این دو روز فیلم های خوب سال 2019 رو میخوام ببینم مثلا parasite و ford v ferrarri و joker و.

بعدش با یه انرژی مضاعف بقیه راهو میرم،نباید بترسیم چون ترس برادر مرگه ناامیدی فقط شکست میاره اما اگه تلاش کنی یه احتمال برای پیروزیت هست پس اینجای داستان تسلیم نشو

خب دیگه امیدوارم سال جدید همه به آرزویی که ته دلشون دارن برسن(احتمالا یک ماه دیگه بازم یه سر بزنم وبلاگو فراموش نکنین) فداتون

عنوان مطلب یه شعره از حضرت حافظ که خیلی به حال ما میخوره:

رسید مژده که آمد بهار و سبزه دمید / وظیفه گر برسد مصرفش گل است و نبید
مکن زغصه شکایت که در طریق طلب / به راحتی نرسید آنکه زحمتی نکشید
ز روی ساقی مهوش گلی بچین امروز / که گرد عارض بستان بنفشه دمید
بهار می گذرد دادگسترا دریاب / که رفت موسم حافظ هنوز می نچشید

بر سر آنم که گر ز دست برآید/دست به کاری زنم که غصه سرآید

خلوت دل نیست جای صحبت اضداد/دیو چو بیرون رود فرشته درآید

صحبت حکام،ظلمت شب یلداست/نور ز خورشید جوی،بو که برآید

بر در ارباب بی مروت دنیا/چند نشینی که خواجه کی به در آید

ترک گدایی مکن که گنج بیابی/از تظر ره روی که در گذر آید

صالح و طالح متاع خویش نمودند/تا که قبول افتد و که در نظر آید

بلبل عاشق تو عمر خواه که آخر/باغ شود سبزه و شاخ گل برآید

حضرت حافظ

میگذرم از همه چی با سرعت ثانیه و دقت دقیقه ولی برمیگردم پیششون باز ، این چه عادت بدیه که من دارم؟

همه معتقد به معجزن و منتظرن خوب بشه اما من پرم از انتظار.

میزنم اونا رو اما نمیمیرن لعنتیا، زخمی هم میشن اما بازم زندن.حاشیه هربار منو تو آغوش میگیره ولی اینجا یا جای منه یا اونا،این شاید لحظه ی آخر باشه این لحظه ی آخر باش منو بیشتر از این منتظرم نذار.

درسته،ما دور میشیم شکسته میشیم،زیر باورهامون دفنمون میکنن،خودمونو از خودمون میگیرن اما یه چیزی تو وجود ما هست که مال خودته،اسمش امیده

اون باعث جلو رفتنه،باعث تمام انگیزه هاست.امید چیز خوبیه شاید بهترین چیز باشه و چیزای خوب هیچوقت نمیمیرن.اگه فکر میکنی که بیشتر از این بازدهی نداری،بیشتر از این نمیتونی مطالعه کنی یا این آخرین توانته که داری به کار میگیری،از خودت بپرس واسه چی اومدی اینجا؟

اگه جوابش قانع کننده تر از اون بهونه های مسخره بود پس پاشو و دو برابر قبل درس بخون،کمتر بخواب،به حاشیه ها فکر نکن و ذهنتو درگیر هدف اصلی کن

پس یه بار از خودت بپرس          واسه چی موندی اینجا؟